กว่าจะมาเป็นชมรมเจ้าพนักงานเภสัชกรรม จังหวัดศรีสะเกษ ได้จนถึงทุกวันนี้ พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ทุกคน
ก็คงเหนื่อยกันมามาก แต่สิ่งที่ยากกว่านั้นคือ การรักษาชมรมของเราเอาไว้ ชมรมของพวกเราจะเดินต่อ
ไปได้ไม่ได้ขึ้นอยู่ที่ใครคนใดคนหนึ่ง ... แต่ ... อยู่ที่พวกเราทุกคนต้องช่วยกัน แม้สิ่งที่คาดหวังจากชมรมจะไม่ได้เป็นดั่งที่คิด บางสิ่งที่ได้ก็เกินกว่าความคาดหวัง ความรัก ความผูกพัน ความเอื้อเฟื้อเผื่อแพร่ที่มี
ให้กัน .... ก็คงมีค่ามากกว่าสิ่งใดๆ
